Stichelbaut - dalekie
dystanse
 |
Początki hodowli Aloisa Stichelbauta z Lauwe (Belgia) sięgają lat dwudziestych XX wieku. Wtedy to Alois otrzymał dwa gołębie: jednego od Alfonsa Desrumeaux, a drugiego - znanego lotnika od swego wuja Kamiela Christiansa. W 1927 roku uzupełnił hodowlę o kilka gołębi Vincenta Mariena i Lagae Blondela. W 1935 roku zakupił także znaną lotniczkę Bordeaux od Armanda Declercqa. Te ptaki dały początek nowej linii gołębi Stichelbauta. Zdobywały one czołowe miejsca w lotach dalekich. Szczep ten zawdzięcza swą późniejszą popularność Michelowi Descampsowi, który po śmierci swego przyjaciela Aloisa przejął hodowlę i rozwijał właściwości szczepu.
Delbar - dalekie dystanse
Maurice Delbar z Ronse (Belgia) jest jednym z klasycznych przedstawicieli
belgijskiego świata gołębiarstwa pocztowego. Po II wojnie światowej Delbar
skrzyżował swoje gołębie m.in. z gołębiami Van Der Espta, De Smeta i Dordina,
co w rezultacie zaowocowało doskonałymi gołębiami długodystansowymi. Kleine
Geschelpte'32, Goede Blauwe'47, Ballon'52 i Perpignan'77 były przez wiele
lat najlepszymi gołębiami w Belgii. Tworzą one podstawę potęgi szczepu
Delbar. Obecnie gołębie pochodzące po tych czempionach łączone są z gołębiami
Mica Delbara, który z sukcesami lotuje potomkami gołębi z hodowli ojca.
 |
Sief van Wanroy z Broekhuisenvorst (Holandia) stworzył znany na arenie międzynarodowej szczep gołębi na bazie ptaków linii Hansenna (Fabry) i Hornstra. U podstaw tego szczepu stoją także gołębie słynnego hodowcy Meestersa oraz ptaki szczepu Aarden. Odpowiednia selekcja przyniosła efekty w postaci ptaków, które osiągają wyjątkowe wyniki na lotach dalekich, zwłaszcza kilkudniowych, wymagających nocowania poza macierzystym gołębnikiem. Gołębie te wyróżnia jedwabiste upierzenie, zwykle ciemnej barwy. Nadają się doskonale do hodowli, zwłaszcza w krzyżówce. Najlepsze efekty przynoszą w połączeniach z gołębiami szczepu Aarden. Najbardziej znany gołąb szczepu Wanroy to Kleine Donkere (76-746059), ciemno-nakrapiany, wyhodowany przez Jana Hendrixa. W 1979 roku gołąb ten zdobył 15 nagród i miał na swoim koncie 6650 kkm. Był to najlepszy ptak w Holandii. Na olimpiadzie w Tokio zdobył tytuł najlepszego lotnika. W 1981 roku został sprowadzony przez Hansa Eijerkampa do Miedzynarodowego Centrum "Ponderosa".
W okresie międzywojennym światową sławę zyskał doktor Arthur Bricoux z Jolimont (Belgia) jako wybitny hodowca gołębi pocztowych. Do dziś jego czerwone gołębie cieszą się ogromną popularnością. Szczep Bricoux został stworzony na bazie gołębi pochodzących z różnych dobrych gołębników, spośród których najbardziej znany był gołębnik Paula Siona. Dzięki mistrzowskiej ręce doktora i ostrej selekcji, przy zastosowaniu optymalnych połączeń w krzyżówce, stworzony został słynny szczep Bricoux. Były to gołębie zdolne zwyciężać na lotach dalekich z Pau, Bordeaux, Dax, St. Vincent, Libourne, Limoges, Angouleme, i in., gdzie wymaga się od ptaka wytrzymałości, uporu i siły.
 |
Jan Aarden z Steenbergen (Holandia) stworzył linię gołębi dalekodystansowych
głównie w oparciu o gołębie Delbara i Stichelbauta.
Z czasem gołębie Aardena stały się podstawą najlepszych gołębników dalekodystansowych
takich hodowców, jak: Van Der Wegen, Van Geel, Lazeroms, i in. Protoplastami
tego rodu były m.in. takie słynne gołębie, jak: Dolle Vlekje, Langen,
Ligtenberg, Barcelona.
Szczep, który powstał w efekcie ostrej selekcji dokonanej ręką mistrza Paula Siona z Tourcoing (Francja) spośród wielu gołębi z różnych gołębników. Dzięki jego wiedzy i wyczuciu powstała linia wybitnych lotników. Z czasem gołębie Siona stały się podstawą wielu innych mistrzowskich gołębników. M.in. André Coddeville z Houdeghem odniósł niebywały sukces w lotach na długie dystanse dzięki gołębiom wyhodowanym na bazie szczepu Sion i Stichelbaut.
Havenith - dalekie dystanse
Evrard Havenith (1876-1960) z Hoboken (Belgia) był z zawodu sprzedawcą
futer. Gołębie pocztowe zaczął hodować około roku 1899. Bazę jego hodowli
stanowiły najlepsze gołębie belgijskie, głównie linia Wegge. Przez blisko
50 lat Havenith utrzymywał się na czołowych miejscach współzawodnictwa
w lotach w skali międzynarodowej. Łącznie zdobył ponad 20 tyś. nagród
w lotach na krótkich, średnich i długich dystansach. Jego spektakularnym
sukcesem było zdobycie pierwszej nagrody z krajowego lotu z Bordeaux (800
km) w 1925 roku przez samicę Bordeaux w konkurencji 10826 sztuk gołębi.
Najsłynniejszym asem lotowym był jednak gołąb o imieniu Wittekop z 1946r.
W swojej karierze sportowej wygrał nagrody o łącznej wartości 320 tyś.
belgijskich franków. Był nie tylko wybitnym lotnikiem, ale także doskonałym
rozpłodowcem. W 1954 roku wszystkie gołębie z hodowli Havenitha zostały
sprzedane na aukcji ze względu na podeszły wiek hodowcy.
Twórcy szczepu to Gerard (ojciec) i Michel (syn) Van Hee z Wervik w Belgii. Sława gołębnika Van Hee trwa od ponad pół wieku. Już przed II wojną światową Gerard zyskał sobie popularność osiągając niezwykłe wyniki w lotach. Po wojnie, gdy ponownie rozpoczął hodowlę nadal wyróżniał się wybitnymi osiągnięciami zwłaszcza w lotach dalekich. Niebywała okazała się regularność z jaką zdobywał najwyższe laury nie tylko w lotach narodowych, ale i międzynarodowych. Jego gołębie wielokrotnie reprezentowały kraj na olimpiadach międzynarodowych. Analizując pochodzenie gołębi Van Hee znajdziemy ptaki najsłynniejszych hodowców tj.: Van der Espt, Huyskens-Van Riel, De Smet-Matthijs, Janssen, Stichelbaut, Devriendt, Mathijs, Descamps-van Hasten. Z gołębników tych hodowców pochodzą gołębie, które po odpowiedniej selekcji dały początek szczepowi Van Hee.
Jos Thóne (Belgia) urodzony w 1961r. jest od dzieciństwa pasjonatem gołębi pocztowych. Swój szczep stworzył na bazie gołębi Thomasa Peetersa i jego szwagra Norberta Peetersa. Karierę w sporcie gołębi pocztowych rozpoczął w roku 1991. Jego najsłynniejszym gołębiem jest Diego Armando Barcelona, który przez cztery lata z rzędu osiągał niezwykłe wyniki na lotach z Barcelony: 1985 r. - 14-sta nagroda, 1986 r. - 9-ta nagroda, 1987 r. - 622 nagroda, 1988 r. - 295 nagroda - wszystkie we współzawodnictwie międzynarodowym. W roku 1989 Diego ten został sprzedany do Japonii za sumę 130 tyś. marek. Inna słynna samica J.Thone to Poco. Osiągała niebywałe wyniki jako młoda samica na długich dystansach co nie przeszkodziło jej w kolejnych sezonach zdobywać czołowe miejsca w większości lotów. Gołębie tego szczepu są silne i wytrzymałe, sprawdzają się w lotach dalekich.
Bracia De Scheemaecker z Schoten (Belgia) publikują w Europie kilka czasopism dotyczących sportu gołębiarstwa pocztowego, są założycielami firmy Natural Grains oraz Stacji Natural. Przede wszystkim jednak są hodowcami gołębi pocztowych. Podstawę ich gołębnika stanowiło kilka dobrych gołębi Evrarda Havenitha takich, jak: Kaers, "34", Kampioen i Leuvenaerke. Zostały one połączone z samicami Evarista De Bondta, które także wydały wiele wybitnych lotników. Wśród przodków tego szczepu znajdziemy także Boerinneke z hodowli Huyskens-Van Riel i Stiera z hodowli André Févriera. Gołębie szczepu De Scheemaecker są doskonałe na lotach dalekodystansowych. Wśród słynnych gołębi tego szczepu wymienić należy następujące: Bang, Nationaaltje (I nagroda krajowa w locie z Limognes, I nagroda krajowa w locie z La Souterraine), Blauwe Peet i Buffel.
Linia gołębi na dalekie dystanse powstała w gołębniku prowadzonym przez spółkę Valérego De Smeta (1907-1968) i jego szwagra Julesa Matthijsa w Nokere (Belgia). Podstawą hodowli były gołębie z najlepszych gołębników z kraju i zagranicy. Obecnie hodowlę kontynuuje syn Roger De Smet. Protoplastą szczepu jest słynny gołąb o imieniu Klaren z 1946 r. - wybitny lotnik i rozpłodowiec. Dzięki niezwykłym umiejętnościom Valérego w gołębniku wyhodowano gołębie o wysokiej jakości, które sprawdzają się szczególnie na lotach dalekich. Najsłynniejsze gołębie tej linii to Klaren, Schone, Genaaiden, Rik, Kapoen.